Ondertussen worden er denk ik weer een stuk of 20 boeven opgepakt, 15 gewonden opgeholpen en 2 katten uit bomen gered. Echt de ene na de andere sirene gilt door de straten.
Deze stad kent geen genade. Ze blijven lekker door gaan. Toeteren totdat die persoon voor hem eindelijk het gas pedaal indrukt. Dan maakt het tijdstip echt niet uit. Heerlijk vind ik het. Ik geniet er van. Het is voor mij ook een herinnering. Nee Nienke je bent niet meer in Nederland. Je bent officieel begonnen aan jou avontuur.
Ik zit op dit moment nog in mijn eentje in mijn hotel kamer. Ik krijg een Mexicaans meisje op mijn kamer. Ze kan elk moment binnen vallen. Het is nu kwart voor 9 New Yorkse tijd. dat betekend dat het kwart voor 3 is in Nederland. En ik ben kapot. Vooral mijn hoofd gil om slaap. Ik vind het alleen een heel slecht idee om te gaan slapen. Vind het niet leuk voor haar om in een kamer te komen waar iemand ligt te slapen.
Afscheid nemen van mijn lieve ouders, Kirsten, Ruben en Noortje was niet leuk. Wel was ik blij dat er niet zo heel veel mensen waren. Het viel me nu al zwaar. Vlucht ging helemaal prima. Na 8u en een beetje landen we helemaal veilig in Newark. Ik zat aan de goede kant van het vliegtuig want ik zag Manhattan al liggen. Was echt een waanzinnige binnenkomer.
Alles ging soepel en ondanks alle waarschuwingen dat het wel even zou duren voordat je jou koffer en alles weer terug hebt stond ik binnen een half uur buiten. Ik stond zelf al op de stoep terwijl ik eerst nog even naar de counter moest om een Shuttle Bus aan te vragen. En toen begon de ellende. Tijdens het wachten, want ongeveer een 20min duurde was er niks mis. Echter op het moment dat ik in de Shuttle Bus zat klopte er iets niet. Ik kon mijn telefoon niet vinden. In geen van mijn zakker was er iets van mijn telefoon te bekennen. In het hotel aangekomen ben ik door mijn tassen gaan graaien maar hij zat er niet in. Ik heb geen idee maar ergens tussen het wachten op de bus en het hotel is mijn mobiel er vandoor gegaan.
Even was ik goed verdrietig daarvan. Ook omdat ik door de chaos in mijn hoofd mijn Amerikaanse stekker niet kon vinden en mijn camera leeg was. Die heb ik gelukkig wel gevonden. Alleen de eerste ronde door New York heb ik zonder enige elektronische 'wat dan ook' gelopen. Ook goed, echter toen in de tweede keer in het donker richting Times Square liep met camera en al voelde ik de stad pas echt op me af komen.
Het is echt fantastische!
Ik moet nu nog even een childcare test maken voor dat ik dat vergeet en ik heb nog brieven vanuit Nederland die ik mag lezen.
Het is begonnen
Bye bye and Smile
Hoi Nienke!
ReplyDeleteLeuk om alles te lezen:) Ik vroeg me al af waarom je telefoon offline was... Heb je een email of ander nummer waarop ik je kan bereiken?
Liefs,
Marit
PS: Mijn emailadres: marit_beetje@hotmail.com